First Impressions

Iedereen heeft al in deze ongemakkelijke situatie gezeten, je moet ergens naar toe waar je niemand kent. Misschien was het stage, je schoonfamilie, nieuwe school, sportclub, maar telkens zat je met die vervelende vragen. Wat moet ik aan, hoe zit mijn haar, is mijn stem niet vervelend, ben ik te overdressed ? Je worstelt er allemaal mee en maken je onzeker voor je het weet.

Jij maakt je vaak zorgen als je ergens voor de eerste keer komt, maar als iemand jou ontmoet zal die net zo zenuwachtig zijn. Zelf heeft ieder persoonlijk een klein lijstje in zijn hoofd waar de “nieuwe” persoon aan moet voltooien wilt hij/zij je interesse wekken.
Zelf ben ik een heel makkelijk persoon, ik vind je leuk of niet, punt. Als ik je leuk vind dan kan je niets fout doen en zal ik veel doen om je maar te kunnen helpen. Nu, als ik je niet zo leuk vind ga ik ja slaan en uitschelden. Haha nee hoor, maar ik beperkt het contact gewoon. Ik doe vriendelijk en spreek wel met die persoon. Maar zelf ga ik geen contact zoeken.
Ik zal nu eens mijn lijstje opsommen waar ik mensen op beoordeel.

– Ben je een hoge piet of een lage Jan.
Hierbij bedoel ik heel simpel of je uit de hoogte praat of net simpel bent. Ik knap echt af op mensen die altijd maar moeten zeggen hoe zij beter, slimmer, sneller, sterker,…. zijn. Of erger nog dat als jij hun iets vertelt ze je onderbreken omdat hun verhaal erger, spectaculairder of beter is. Ah echt, als je alleen maar je zelf kan ophemelen dan bedank ik graag.

– Mediageil.
Stel je voor, je ontmoet iemand nieuw en voor je het weet praat je tegen een telefoon. Hier gaan mijn haren van rechtop staan. Als je tegen iemand praat maar die terwijl hele roman’s aan het typen is op op zijn/haar telefoon. Nog erger is dat als je een gesprek probeert aan te gaan  de persoon je onderbreekt om te kunnen antwoorden en dit ook daadwerkelijk zegt ! Nope, dan heb je afgedaan.

– Spraakwaterval.
Niets zo fijn als een monoloog tussen 2 mensen. Dan zit je daar te luisteren en probeer je je eigen inbreng toe te voegen in het gesprek, spreekt die andere er zo over heen. Ze ratelen maar door en hebben geen oog voor jou stem. En dan nog vooral als ze jou gedienden te zwijgen omdat je hun onderbreekt. Sorry, doei doei !

–  De eeuwige pessimist.
Je kent het vast wel. Je doet dan je hele verhaal tegen iemand en dan kan diegene nooit een glimlach geven of nooit eens blij zijn voor je. Want alleen hun geluk primeert. Je hoeft niet alles leuk te vinden wat ik zeg of vertel, maar een gepaste emotie/reactie is wel gewenst. Voor jou kunnen ze nooit lachen of blij zijn, maar als zij iets vertellen moet je een gat in de lucht springen en doorvragen tot in de vroege uurtjes.

Zoals je waarschijnlijk al gezien hebt, bestaat mijn eerste indruk lijst vooral uit karaktertrekjes en niet uit uiterlijk. Ik ben van mening dat een uiterlijk kan veranderend maar de persoon zelf niet. Dus waarom zou je daar iemand op beoordelen ?

Wat is jou eerste indruk criteria, karakter of toch eerder uiterlijk ? Wat is jou lijstje ?

Groetjes,
Daisy

Advertentie