Vandaag heb ik weer eens de laatste pagina van een boek omgeslagen. Dit keer ging het om een literaire thriller van Graeme Cameron, Doodnormaal. Het boek beloofde spannend te zijn met een ultieme plotwending, maar was dit ook zo?
Een korte beschrijving.
“Het komt niet vaak voor dat iemand precies het moment kan aangeven waarop zijn leven naar de klote ging. Maar ik ben één van de gelukkigen, het was op 5 april om 19:23:17. De oorzaak: twee ogen.” Hij woont bij jou in de buurt, in een keurig huis met een nette tuin. Hij doet zijn boodschappen bij dezelfde supermarkt als jij, en als hij per ongeluk tegen je aanbotst, verontschuldigt hij zich beleefd. Hij zegt altijd vriendelijk gedag. Doodnormaal dus. Wat je niet weet, is dat hij een geheime kelder onder zijn huis heeft gebouwd. Dat de boodschappen die in zijn kar liggen niet voor hem zijn, maar voor de vrouw die hij daar gevangen houdt. En dat zij niet de eerste is die een gruwelijk lot wacht. Zo gaat het al jaren, en hij vindt het doodnormaal. Tot hij die ene vrouw ontmoet die alles verandert…
Mijn persoonlijke mening.
Mensen appreciëren mijn eerlijkheid en daarom geef ik die ook graag. En als ik eerlijk mag zijn over dit boek, dan vond ik er echt geen hol aan. De schrijfstijl beviel me niet, sommige passages moest ik een aantal keer lezen om ze te begrijpen en na drie vierde van het boek gelezen te hebben kon ik nog steeds niet achterhalen welk personage wie is. Als ik een cake bak voel ik meer spanning dan terwijl ik dit boek lees. En de ultieme plotwending? Wel geen idee, ik heb het boek nooit uitgelezen. Dat zegt wel veel vind ik…. Zelf zou ik het boek niet aanraden omdat ik het gewoonweg niet snap en het een zeer onduidelijke verhaallijn is. Er bestaan veel betere boeken die over dit onderwerp gaan. Ik kan geen ander werk van deze schrijven en ik wil hem zeker nog een kans geven, maar dit boek is beslist niets voor mij.
Dit boek is leuk als:
je houdt van spannende detective/politie verhalen en je graag in het hoofd van het hoofdpersonage kruipt.
Dit boek is niet zo leuk als:
je echt geen feeling hebt met verdachte moorden, politie en speurwerk.
Ben je toch benieuwd naar dit boek? Dan kan je een kijkje nemen via deze link.
Groetjes,
Daisy
greendaisys.wordpress.com 