Zoals getrouw neem ik jullie ook deze week mee in een flash-back naar mijn afgelopen week. Het was een week van enorme frustratie, afwachten en verveling. Lees verder om mijn hele verhaal te horen.
Op 12 maart had ik een afspraak op de jobbeurs. Dat is een soort expo waar bedrijven zich tentoonstellen en al hun openstaande vacatures laten zien. Van de 20 (ruw geschat) bedrijven was er werkelijk maar eentje dat de moeite nam om eens te luisteren en mijn gegevens aan te nemen. Echt waar, ik ben zo geschrokken van hoe onbeleefd sommige mensen wel niet kunnen zijn! Zo was er een man die me afsnauwde ‘jou moet ik niet hebben, je hebt geen auto’, ja liefste lezers er bestaat wel degelijk zo iets als auto-discriminatie 😉 Maar niet getreurd, ik heb met veel enthousiasme een vacature kunnen invullen en nu wacht ik op antwoord.
De dag er na, op 13 maart had ik mijn laatste werkdag op mijn vorige job. Het was een zeer rustige dag en ik heb nog goede gesprekken kunnen houden met de collega’s. Ik sta nog steeds verbaasd voor de moeite die ze hebben gedaan om mij van alles bij te leren en daar te houden. Ik kan zelfs zeggen dat ze mij geïnspireerd hebben om nog eens te proberen bij te scholen. En dat is een hele prestatie. Het is absoluut niet dat ik niet wil bijleren, maar door vorige ervaringen heeft school mij een slecht gevoel gegeven en ik kan me er moeilijk over zetten. Ook heb ik bang dat het weer in zijn oude gewoontes vervalt. Ik ga nog wat dingen opzoeken en uitklaren voor ik een definitieve beslissing neem.
De rest van de week is in een waas verlopen .Ik was treurig dat mijn contract erop zat en alles liep zowat in het honderd. Thuis werkte en poetste ik als een gek maar het was nooit voldoende. Elke avond kreeg ik wel opmerkingen over hoe slecht ik het niet deed en dat ik te lui was. Maar ach, het ene oor in en het andere eruit. Voorlopig blijf ik poetsen en solliciteren in de hoop dat mijn vloer steriel is en mijn mails beantwoord worden.
Tot volgende week!
Groetjes,
Daisy
greendaisys.wordpress.com 
Courage!
LikeLike