Het is al weer even geleden dat ik nog een Gelezen en Goedgekeurd! artikel schreef. Vandaag is het weer zo ver en ik presenteer jullie de ontroerende roman van Jenny Glanfield, Het huis achter de heuvel.
Dit was één van de dikste boeken die ik ooit gelezen heb, hij telt weliswaar 398 pagina’s. Maar laat je niet afschrikken door dat aantal. Het boek is zo vlot geschreven dat je in no-time ergens in de helft beland. In het begin was ik even verward met de namen, maar al vlug had ik door wie wie was en ging het lezen een stuk aangenamer. Het leukste van het boek vind ik dat deze in twee tijden geschreven is. Je hebt een verhaal dat zich in het heden afspeelt en de flashbacks van vroeger die aan bod komen. Er is duidelijk onderscheid gemaakt tussen die twee, je raakt er zeker niet door verward.
Het was een van mijn eerste romans die ik gelezen heb en hij viel absoluut niet tegen. Ik had al een vooroordeel tegenover die boeken (komt waarschijnlijk door mijn moeder haar vroegere kleffe tijdsschrift romannetjes) maar bij nader inzien moet ik deze intrekken. Ik heb ingezien dat het niet enkel gaat over kleffe verboden liefdes maar ook overvriendschap, hoop, geluk en vertrouwen. Deze zijn allemaal in deze boek terug te vinden.
Waarover gaat dit boek :
Als de antiekhandelaar Sebastian Devere op een veiling een oude boekenkast koopt, krijgt hij er een fotoalbum uit 1930 bij. Hij geeft het boek aan zijn dochter Pippa, die assistente is van een fotograaf. Pippa raakt gefascineerd door de bijzondere foto’s en gaat op zoek naar de maker, te meer daar deze dezelfde ongebruikelijke achternaam heeft als zijzelf. Bij het zoeken naar deze ‘Gawaine’ Devere ontdekt Pippa steeds meer over haar familie, de mysterieuze rol die het prachtige landgoed Yondover heeft gespeeld en over de geheimen die haar familie hebben verscheurd.
‘Kavel 58, een barokke mahonie boekenkast met schrijftafel en diverse boeken,kondigde de veilingmeester aan, terwijl hij zijn blik door het vertrek liet gaan.’Ingezet op driehonderd pond.’ Sebastian Devere, die achter in het vertrek zat, verroerde zich niet. Hij had het stuk voor de verkoop niet eens bekeken’ omdat hij wist dat, als hij er met zijn reputatie te veel belangstelling voor toonde, het voor andere handelaars extra waarde zou krijgen, nog voor het bieden begon. Alleen al het feit dat hij op de Worthing-veiling was, had nieuwsgierigheid gewekt. Hij was zich ervan bewust dat er tersluiks naar hem werd gekeken naar zijn slanke en gedistingeerde verschijning in een Savile Row-kostuum en met Gucci-schoenen aan, waardoor hij er jonger uitzag dan zijn drieënvijftig jaar, ondanks het vleugje grijs in zijn donkere haar. Veilingen in de provincie waren voor de beste Londense handelaars zoals hij echter meestal tijdverspilling, hoewel hij als vanzelfsprekend alle catalogi opvroeg en af en toe – zoals in dit geval – naar de voorwaarden informeerde. Bij boedelveilingen aan de Costa Geriatrica doken soms onverwachte koopjes op, hoewel het publiek door televisieprogramma’s als Kunst en kitsch opmerkzaam was gemaakt op de mogelijke waarde van familiestukken. Deze boekenkast met schrijfmeubel, ten onrechte door de veilingmeester beschreven als boekenkast met schrijftafel, was zo’n voorbeeld. Hij kon natuurlijk nep zijn. Zonder goed naar de binnenkant van de laden, de groeven, de vernis, de toestand van het hout en de richting van de nerf te kijken, kon hij er onmogelijk honderd procent zeker van zijn.
Het ideale boek om te lezen op een ligstoel in de zon met een heerlijk verfrissend drankje.
Dit boek krijgt van mij een 8/10, omdat hij mijn vooroordelen tegenover romans uit de weg heeft kunnen ruimen.
Het boek is te koop bij bol.com voor €4,75 (tweedehands, is al een ouder boek)
Groetjes,
Daisy
greendaisys.wordpress.com 