Het is jullie vast wel opgevallen dat ik de laatste tijd niets meer gepost heb, wel ik had wat persoonlijke problemen. Het heeft even geduurd eer dat alles ontdekt was en ook dat ik er wat bovenop was. en nu ik me wat beter voel wil ik het graag met jullie delen.
Een tijd geleden had ik besloten om aan mijn HHC te beginnen. Ik wilde gezonder leven en zo mijn hele structuur omgooien. Hierbij nam ik er nog een opleiding bij dus het waren stresserende tijden. Mijn nieuwe opleiding is een sportopleiding omdat sport altijd een grote passie is geweest. Maar door slechte steun is het er nooit van gekomen om mij als kind toe te leggen. Nu zag ik mijn kans.
Alles ging goed en wel, de sporten gingen super en de motivatie zat zeker goed ! Tot ik de befaamde blessure kreeg. Ik kon niet meer stappen en zelfs als ik enkel zat of lag moest ik pijnstillers nemen. De dokter stak het op ontstoken pezen en met rust en kine zou het goedkomen. De weken van rust waren voorbij en ik nam het sporten zachtjes weer op, maar na 3 dagen lag ik weer met ontzettend veel pijn in mijn bed, hups weer naar de dokter. Hij gaf me extra sterke pijnstillers, ontstekingsremmers en 3 maand platte rust. Ik mocht enkel stappen om me nodig te verplaatsen in huis. Dit was vreselijk, ik werd gek van mezelf en werd dag per dag somberder en had nergens nog zin in.
Het ging steeds beter en beter en ik mocht weer kine volgen. Na enkele weken gaf hij me het advies om eens 5minuten te gaan joggen, om te kijken waar het probleem zat. Helaas had ik diezelfde dag nog weer ontzettend pijn. Na die tijd kon het mijn pezen niet meer zijn en werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis om grondige onderzoeken te laten doen. Ik ging aan en af dokter, kine ziekenhuis en eindelijk viel het verdikt. Mijn heup zit vol water en ik heb dysplasie. Dat wil zeggen dat mijn heupkop niet goed past in mijn heupkom en dat deze altijd uit de kom gaat. Daarvan de pijn, ook heb ik een zeer grote aanleg om binnen enkele jaren artrose te krijgen. Dit viel zwaar aan. Ik ben 21 jaar en ik ben een soort van ‘gehandicapt’ verklaard.
Momenteel ben ik bezig met pijnoplossende alternatieven, maar lukt dit niet dan zit er niets anders op dan een operatie.
Jullie mogen nu wel weer post van mij verwachten 😉
Groetjes,
Daisy
greendaisys.wordpress.com 
Wat een naar nieuws om te krijgen, zeker omdat je net zo graag je droom van een sportopleiding volgen. Ik kan me voorstellen dat het wat tijd nodig heeft om dit nieuws te accepteren maar onthoud dat als er 1 deur dicht gaat, een andere opengaat, wie weet wat er nog op je pad komt (ik spreek uit ervaring).
LikeLike
Echt super bedankt voor je berichtje, het was inderdaad zeer moeilijk, maar we geven niet op.
Heb jij ook eens slecht nieuws gehad dan ?
LikeLike